The use of illegally obtained evidence in criminal cases: a brief overview
7 AUGUSTUS 2017
Nadat Joachim Meese vorig jaar de Belgische rechtspraak in verband met het gebruik van onrechtmatig verkregen bewijs aan een kritische analyse heeft onderworpen in zijn bijdrage voor het verslagboek van de cyclus Willy Delva, schreef hij nu een rechtsvergelijkende analyse over datzelfde onderwerp. De situatie in verschillende (vooral Angelsaksische georiënteerde) landen komt daarin aan bod, met bijzondere aandacht voor de Verenigde Staten, dat als bakermat van de zogenaamde exclusionary rule kan worden beschouwd. Ook de rechtspraak van het EHRM (Europees Hof voor de Rechten van de Mens) wordt in de analyse betrokken.
Het artikel werd geschreven voor het internationale tijdschrift Era Forum en is zowel in papieren versie als in elektronische versie gepubliceerd. De online versie kan integraal gelezen worden via deze link.
Samenvatting (Engelstalig):
The existence of an evidentiary exclusionary rule plays a vital role in almost all legal systems. This rule requires that illegally obtained evidence is excluded from the case file and withheld from the judges. While commentators generally agree that such a rule is indispensable in a modern and fully functioning criminal law system, much controversy exists as to the exact extent and context of such an exclusionary rule. More precisely a fragile balance has to be found between on the one hand protecting fundamental human rights and on the other hand ensuring justice. In most countries the application of the exclusionary rule has weakened in recent times: most legal systems shifted their focus and placed more emphasis on the importance of ensuring justice. Those legal systems nowadays allow for exclusionary rules which accept prosecutors to continue to use evidence during trials in spite of the fact that it was obtained illegally or, in some cases, even unconstitutionally. Such a view seems to be irreconcilable with the human rights enshrined in, for instance, the European Convention on Human Rights. Still, an analysis of the jurisprudence of the European Court on Human Rights shows that the Court seems to be hesitant to take a strong position in the matter and prefers to leave the interpretation of the exclusionary rule up to the discretion of the member states. Only in the most flagrant cases of illegally obtained evidence (for instance evidence obtained through torture or inhumane treatment) the Court has intervened and concluded that such evidence cannot be allowed.
